Blog

Şile escort sahilinde gün batımı her zaman güzeldi ama o akşam turuncu gökyüzü Elif’in içindeki karanlığı aydınlatmaya yetmiyordu. Deniz dalgalarının köpüğü kıyıya vurdukça, sanki her bir ses ona geçmişini fısıldıyor, kaçmak istediklerini hatırlatıyordu. Henüz yirmi iki yaşındaki Elif, Şile escort sakin sokaklarında büyümüştü ama hayatın ona sunduğu yollar hiç de sakin olmamıştı.

Babası yıllar önce evi terk etmiş, annesi de borçlardan bunalınca hastalanmıştı. Elif, çalışmak zorundaydı.

Aradan geçen aylar, Elif’in ruhunu seksi yormuştu. İstanbul’da ne bir dostu olmuştu, ne de güvenebileceği biri. Bu yüzden Şile vip escort geri döndüğünde, denizin kokusunu içine çekerken tarifsiz bir acı ve rahatlama karışımı yaşamıştı. Fakat burada da iş bulamamış, yine geçimini sağlamak için aynı yola başvurmak zorunda kalmıştı.

Kıyıya bakan taş bir bank vardı; her gece oraya oturur, dalgaların sesini dinlerdi. Bazı geceler hiç müşteri gelmez, Elif o anları bir nimet gibi görürdü. Çünkü sessizlik ona eskiden yazdığı şiirleri, çocukluğundaki masum hayalleri hatırlatırdı.

Bir gece sahilde yalnız dolaşırken yaşlı bir balıkçıyla karşılaştı. Adı İhsan’dı. İhsan onu yıllar önce, küçükken kondom annesiyle balık almaya geldiğinde görmüş, hemen tanımıştı. Fakat Elif’in hayatını sorgulamak yerine yalnızca “Bu saatte sahil tehlikelidir kızım, üşütme,” demekle yetinmişti. O anda Elif’in gözleri dolmuştu, çünkü uzun zamandır kimse ona bu kadar sade bir iyilik göstermemişti.

Kartal escort dar sokaklarında akşamları dolaşan rüzgâr, şehrin yorgun yüzünü daha da ortaya çıkarıyordu. Karanlık çöktüğünde sokak lambalarının solgun ışığı bile insana yetmezdi. İşte o saatlerde, genç bir kadın ağır adımlarla yürürdü bu sokaklarda. Adı Seherdi. Henüz yirmi iki yaşındaydı ama yüzündeki çizgiler, yaşadığı zorlukların ona bıraktığı izleri açıkça gösteriyordu.

Seher’in çocukluğu pek parlak geçmemişti. Yoksulluk, aile içi çatışmalar, yarım kalan eğitim… Hepsi birer birer üst üste gelmiş, onu hayatta kalmak için istemediği bir hayatın içine itmişti. Kartal escort bazı sokakları onun için hem bir geçim yolu hem de bir yük hâline gelmişti. Ne insanların bakışları ne de gecenin soğuğu ona yabancıydı. Ama en çok, kendisini taşıyamayan ruhu yoruyordu.

Her sabah ise başka bir ritüeli vardı: Kartal escort sahiline inmeyi hiç ihmal etmezdi. Gece ne kadar zor geçerse geçsin, sabahın sessizliği ona biraz olsun nefes aldırırdı. Deniz, Seher için bir sır ortağıydı. Kıyıya çarpan dalgaların sesi, ona çocukken kurduğu hayalleri hatırlatırdı. Belki hâlâ geç değildi… Belki bir çıkış yolu vardı.

Bir sabah sahilde otururken seks yanına yaşlıca bir kadın yaklaştı. Kadının elinde poşetler, yüzünde hafif bir yorgunluk ama gözlerinde sıcak bir merhamet vardı. Adı Melihaydı. Sahile her sabah yürüyüşe gelen, insanları gözlemlemeyi seven, kalbi yumuşak biriydi. Seher’i birkaç gündür fark etmişti.

“Evladım… Çok yorgun görünüyorsun. Bir derdin varsa dinlerim,” dedi nazikçe.

Seher önce başını eğdi. Çünkü hayatı sert seven boyunca birinin onu gerçekten dinlemek isteyeceğine pek inanmamıştı. Ama Meliha’nın sesi kırıcı değildi; yargılamıyor, sorgulamıyordu. Bu yüzden, Seher ilk kez bir yabancıya birkaç kelime söyleme cesareti buldu:

Şile escort sahilinde sabahın erken saatlerinde hafif bir sis dolaşırdı. Denizden gelen tuzlu rüzgâr, kayalıkların arasında dolaşarak kasabaya özgü o serin kokuyu taşırdı. Bu manzaranın arasında, bir banka oturmuş, dalgaların sesine kulak veren genç bir kadın vardı: Elvan.

Yirmi üç yaşındaki Elvan, hayatın yükünü omuzlarında erken hissetmişti. Ailesiyle yaşadığı küçük sorunlar zamanla büyümüş, evdeki huzursuzluk tahammül edilemez bir hâl alınca Elvan henüz on yedisindeyken evden kaçmıştı. “Kendi ayaklarımın üzerinde duracağım,” demişti kendine. Ama hayat, ona hiç de beklediği gibi davranmadı.

Elvan önce İstanbul’un farklı semtlerinde çalıştı; garsonluk, kasiyerlik ve temizlik işleri… Ancak hiçbir iş düzenli değildi. Patronların sert sözleri, düzensiz ödemeler ve barınacak yer bulma sıkıntısı her geçen gün onu daha da yıprattı. O sadece hayatta kalmanın bir yolunu arıyordu.

Zamanla Şile escort gelmişti; kalabalıktan kaçmak, biraz olsun nefes almak için. Fakat burada da hayat kolay değildi. Turistlerin yoğun olmadığı zamanlarda kazancı neredeyse sıfıra düşüyordu. Kaldığı pansiyonunun kirasını ödeyemediği günlerde deniz kenarındaki banklarda sabahladığı oluyordu. İnsanlar geçip gidiyor, kimse genç bir kadının sessizce eriyen hayatını fark etmiyordu.

Bir akşamüstü, deniz fenerinin oraya yürürken ayakları titredi; açlıktan ve yorgunluktan bitkin düşmüştü. Karşıdan gelen yaşlı bir kadın onu fark etti. Şile’de uzun yıllardır yaşayan emekli bir hemşire olan Sabiha teyze, Elvan’daki hali hemen anladı. “Kızım, iyi misin?” diye sorup kolundan tuttu. Ama yüzündeki şefkat onu durdurdu.

Sabiha teyze onu eve götürdü, sıcak çorba içirdi, üstüne battaniye örttü. Elvan utançla gözlerini kaçırıyordu ama Sabiha teyze onu yargılamıyordu. Ertesi gün ona Şile vip escort kadınlara destek olan küçük bir merkezden bahsetti. “Oraya git, seni dinlerler, çözüm bulurlar,” dedi.

Ümraniye escort dar sokaklarında, gecenin sessizliğinde yürüyen genç kadın adımlarını ağırlaştırmamaya çalışıyordu. Adı Elif’ti. Henüz yirmi üç yaşındaydı ama yaşadığı zorluklar, omuzlarına yılların yükünü sert seven bindirmiş gibiydi. Hayat ona erken yaşta sert bir sınav vermiş, Elif de bu sınavın ortasında ayakta kalmaya çalışmıştı.

Çocukluğunda ailesiyle yaşadığı ev dağılmış, babasının borçları yüzünden sürekli kavga sesleri arasına sıkışmıştı. Annesi bir gün geride hiçbir şey bırakmadan gitmiş, babası ise kısa süre sonra alkol batağında kaybolmuştu. Elif, on sekizine geldiğinde tek başına kalmış, hayatta kalmak için mücadele etmeye mecbur bırakılmıştı.

Ümraniye escort bir tekstil atölyesinde çalışmış, aylarca düşük maaşla hem kira ödemeye hem de hayatını sürdürmeye uğraşmıştı. Ancak iş yerinin kapanmasıyla bir anda boşluğa düşmüştü. Yardım isteyeceği kimse yoktu, ailesizdi, güvencesizdi. Kapısına dayanan borçlar, geçmek bilmeyen günler, çaresizlik… Tüm bunlar onu istemediği bir yola itmişti.

Elif, aldığı ağır kararla birlikte hayat kadınlığı yapmaya başlamıştı. İçinde her gece büyüyen bir boşluk vardı. Ama hayatta kalmak için başka seçeneği olmadığını düşünüyordu. Onu en çok yoran da bu seçeneksizlik hissiydi.

Geceleri sokaklarda dolaşırken, Ümraniye vip escort ışıkları ona bazen bir umut, bazen bir yabancılık gibi görünürdü.

Bir gece, üşümüş ellerini cebine sokmuş halde metro çıkışına doğru yürürken bir genç kondom kız gördü. Kız ağlıyor, elinde yırtık bir çanta taşıyordu. Elif yanına yaklaştı, konuşmaya çalıştı. Genç kız evden kaçtığını, çalışacak yer bulamadığını anlattı. Elif, kendi geçmişini onda gördü.

Ümraniye escort dar sokakları gece çöktüğünde bambaşka bir yüz kazanırdı. İnsan kalabalıkları çekilir, geriye yalnızlığın, rüzgârın ve uzaklardan gelen araç seslerinin birbirine karıştığı bir sessizlik kalırdı. İşte o sessizliğin içinde yürüyordu Derya.

Derya henüz yirmi iki yaşındaydı, ama hayat ona yaşından çok daha fazlasını yüklemişti. Çocukluk yılları, şiddet ve yoksullukla iç içe geçmişti. Okula anal düzgün devam edememiş, genç yaşta çalışmak zorunda kalmış, sonunda ise istemediği bir hayatın içine sıkışmıştı. Ümraniye escort herkesin bildiği ama konuşmadığı o görünmez dünyanın bir parçası olmuştu. Bir hayat kadını olarak çalışıyordu, ama içten içe her gün “Bu ben değilim” cümlesiyle uyanıyordu.

O gece de yine üşümüş ellerini montunun ceplerine gömmüş, hafif yağmurun ıslattığı kaldırımda ilerliyordu. Kayışdağı’nın yamaçlarından gelen rüzgâr yüzüne çarptıkça içindeki yorgunluk daha da belirginleşiyordu. Yıllardır sakladığı, kimseyle paylaşamadığı o ağır duygu, kalbinin ortasında taş gibi duruyordu: çaresizlik.

Derya, Çarşı’nın ışıkları arasından geçerken bir büfenin önünde durdu. Karnı açtı milf ama bütçesi yoktu. Kendini bildi bileli bir şeyleri ertelemek zorunda kalıyordu. “Belki yarın…” diye fısıldadı kendi kendine. Oysa yarınları hiçbir zaman kolay olmamıştı.

Kartal escort gece ışıkları, yağmurdan sonra parlayan yolların üzerinde kırık bir ayna gibi yansıyordu. Sokak lambalarının altında süzülen damlalar, şehrin tüm yorgunluğunu taşıyor gibiydi. Yirmi iki yaşındaki Elif, Kartal escort sahiline doğru yürürken zihnindeki düşünceler, sokaklardan daha karanlık bir hâl alıyordu. Bu semt onun için bir durak değil, hayatta kalma mücadelesinin zorunlu sahnesiydi.

Elif aslında İstanbul’a umutla gelmişti. Ümraniye’de kiraladığı küçük bir odada kuaförde çırak olarak çalışıyor, gelecekte kendi güzellik salonunu açmayı hayal ediyordu. Ama hayat, onun planlarına sadık kalmamıştı. Pandemi sonrası işyeri kapanınca maaşsız kaldı. Üstelik ailesiyle de çoktan tüm bağlarını koparmıştı. Yalnızdı; hem maddi hem de duygusal olarak.

İlk adımı nasıl attığını hatırlamıyordu bile. Sadece bir gün, çaresizliğin köşeye sıkıştırdığı anlardan birinde, kendisine “yardımcı” olacağını söyleyen kadınların teklifine mecburen evet demişti. Böylece hayatı değişti, ama güzel bir değişim değildi bu. Her gece Kartal vip escort sokaklarında dolaşmak, hiç tanımadığı insanların bakışlarına maruz kalmak, seçmediği bir dünyanın içine itildiğini hissetmek… Bütün bunlar her gün ruhundan bir parça daha koparıyordu.

O gece Elif sahilde bir banka oturdu. Sert rüzgâr saçlarını savuruyor, denizin tuzlu dar amcıklı kokusu burnuna karışıyordu. Kafasını dizlerine doğru eğdi. “Ben ne ara bu hâle geldim?” diye fısıldadı. Gözleri yaşla doldu ama akmasına izin vermedi. Güçlü görünmeyi öğrenmişti. Bu şehir zayıfları sevmezdi; hele onun durumundakileri hiç.

Tam o sırada yanına genç sayılabilecek bir kadın yaklaştı. Üzerinde belediye sosyal destek biriminin montu vardı. “İyi misin?” diye sordu, sesinde gerçek sert seven bir şefkat vardı. Elif önce cevap vermedi. İnsanların iyiliğine güvenme duygusu çoktan tükenmişti. Ama kadın pes etmedi: “Burada her gece seni görüyorum. Eğer istersen yardım edebiliriz. Barınma, danışmanlık, eğitim… Yalnız değilsin.”

Kartal escort geceye karışan sokaklarında yağmur hafif hafif çiseliyordu. Sahile yakın rüzgâr sert esiyor, denizin uğultusu boş sokaklara karışıyordu. Geceleri çalışan, gündüzleri ise ufacık bir odada yalnız yaşayan bu genç kadın, hayatın ağırlığını her adımında hissediyordu.

Derya bu hayata isteyerek girmemişti. Ailesiyle yaşadığı şehirden kaçmak zorunda kalmış, İstanbul’un kalabalığında kaybolup yeniden başlamak umuduyla Kartal escort sığınmıştı. Fakat umut, çoğu zaman gerçeğin sert yüzüne yeniliyordu. İş bulamayınca, parasız kalınca, kimsenin ona kapı açmadığı bir dönemde tanıştığı biri onu bu hayata sürüklemişti. Şimdi ise geri dönüşü var mı, hiçbir fikri yoktu.

O gece işler daha da sessizdi. Sokaklarda az insan vardı, arabalar nadiren geçiyordu. Derya her gece olduğu gibi sahil yolunun kenarında durdu. Yağmur yüzüne çarparken gözlerini kısmış, içinden sürekli aynı soruyu soruyordu: “Başka bir yol var mı benim için?”

Bir saat geçmişti ki yanı başında duran siyah bir araba camını indirdi. Derya istemsizce irkildi. İçeriden sert, kaba bir ses tonuyla bir adam konuştu. Derya istemedi, ama mecburiyetti. Çaresizliğin en ağır hâli, seçeneksizliktir; o da bunu iliklerine kadar yaşıyordu.

Gecenin ilerleyen saatlerinde, işini bitirip sahile yakın bir banka oturdu. Yağmur durmuştu, fakat havada hâlâ keskin bir nem vardı. Derya titreyen elleriyle sigarasını yaktı. Dalgaların sesini dinleyerek, belki de ilk kez cesaretle kendine bir şey itiraf etti.

Pendik vip escort dar sokaklarında gece çökerken, kaldırım taşlarına vuran sarı sokak lambaları Derya’nın yüzüne solgun bir ışık serpiyordu. Henüz yirmi yaşındaydı; gençti, güzel sayılırdı ama gözlerinin derininde anal saklanan yorgunluk onu olduğundan çok daha büyük gösteriyordu. İnsanlar yanından geçerken onun kim olduğunu anlamaz, birçoğu milf bakışlarını kaçırırdı. Ama Derya, herkesin kaçındığı bu bakışlara çoktan alışmıştı. Çünkü hayata tutunmak için seçmediği bir yolu yürümek zorunda kalmıştı.

Derya’nın hikâyesi, daha küçükken evden kaçmak zorunda kaldığı o kış gecesinde başlamıştı aslında. Babasının öfkesi, annenin sessizliği, evin içindeki bitmek bilmeyen kavga… Hepsi onu Pendik escort sokaklarına savurmuştu. İlk günler park banklarında sabahladı, bir süre domalarak veren sonra bir otelde temizlik işi buldu. Ama hayat bazen insanı hiç hazırlıksız yakalar. Derya da o anların birinde, güvendiği biri tarafından kandırılarak kendini sokaklarda para kazanmak zorunda olduğu bir hayatın içinde bulmuştu.

Bu gece ise farklıydı. Bir süredir yağmurun çiselediği hava, Derya’nın ince montunun içine kadar işlemişti. Sahil yolunda yürürken, dalgaların domalarak karanlık suyu ona kendi içindeki fırtınayı hatırlattı. Uzakta vapurun düdüğü çaldı; bir an vapura binip uzaklara gitmeyi düşündü. “Buralardan kaçmanın bir yolu olmalı,” diye fısıldadı kendine.

Derya, her gece buluştuğu köşeye milf doğru yürürken bir apartmanın girişinde bekleyen kediyi fark etti. Küçük, kirli bir sokak kedisiydi. Yavaşça eğildi ve elini uzattı. Kedi önce tereddüt etti, sonra Derya’nın avucuna sokuldu. “Sen bile benden daha özgürsün,” dedi hafif bir gülümsemeyle.