Üsküdar Escort, boğaza bakan camileriyle, ezanla martı sesinin birbirine karıştığı sokaklarıyla bilinir. Ama sahaflar kapanıp çay bahçeleri sessizliğe gömüldüğünde, başka hayatlar da devreye girer. Kimi kadınlar bu sessizliği değil, görünmezliği sever. Çünkü gece, onlar için hem saklanma hem var olma halidir.
Üsküdar Escort Müge, 35 yaşında. Eskiden Validebağ’da hemşirelik yapıyordu. Pandemiden sonra işten çıkarıldı, kiralarını ödeyemez hale geldi. “İlk kez Kız Kulesi’nin karşısında, tek başıma bir banka otururken karar verdim,” diyor. Şimdi Salacak ile İcadiye arasındaki arka sokaklarda dolaşıyor geceleri. “Üsküdar güzel bir semt, ama içinde kaybolanlar çok.”
“Bu Şehirde Ayakta Kalmak İçin Bazen Yalnızlığı Seçiyorsun”
Nazlı ise henüz 21 yaşında. Ailesinden gizli bir hayat sürüyor. Gündüz üniversiteye gidiyor, gece ise kimsenin tanımayacağı yüzüyle çalışıyor. “Kimse fark etmesin diye telefon bile iki tane taşıyorum,” diyor. En çok Mihrimah Sultan Camii’nin çevresinde dolanıyorr. “Bazen dua eden insanların yanından geçerken içim titriyor ama sonra hemen unutuyorum. Çünkü hayatta kalmam gerek.”
Üsküdar Escort, dışarıdan bakıldığında huzur sembolüdür ama burada da yoksulluk, yalnızlık ve çaresizlik vardır. Bu kadınların çoğu sosyal yardıma ulaşamaz. Mahalle baskısı, polisten daha serttir çoğu zaman. Kendi kimliğini gizleyerek yaşamak zorunda olan kadınlar, en çok yargılayıcı bakışlardan saklanır.
Boğaz’dan esen rüzgâr her gece aynı ritimle eser Üsküdar’da, ama o rüzgârın taşıdığı hikâyeler çoğu zaman havada kaybolur. Gözlerine bakmadan geçilen kadınlar, aslında bu ilçenin en ağır yükünü sırtlanır. Görmek isteyen için bir kelime yeterlidir; anlamak isteyen için bir suskunluk bile.
Bir yanıt yazın