Ümraniye escort dar sokaklarında gece yine ağır ağır ilerliyordu. Sokak lambalarının solgun ışığı yağmur damlalarıyla dans ediyor, kaldırımlar sessizce oral parlıyordu. Elif, montunun kapüşonunu başına geçirip rüzgâra karşı yürüdü. Ayakları üşümüş, yüreği ise çoktan donmuştu. Her adımı, yaşadığı hayata bir isyandı aslında.
Yirmi iki yaşındaki Elif’in hikâyesi, yoksulluğun gölgesinde başlamıştı. Babası yıllar önce evi terk etmiş, annesiyle birlikte Ümraniye olgun escort kenar bir mahallesinde yaşam mücadelesine girişmişlerdi. Küçük yaşta okulu bırakmak zorunda kalmış, önce markette kasiyerlik, sonra tekstil atölyesinde dikiş yapmıştı. Ama hayat, kazandığından çok daha fazlasını ondan alıyordu. Kira, borç, hastalık… Her şey üst üste gelmişti.
Annesi hastalandığında artık çaresizdi. Elinde kalan birkaç lira, bir kutu ilaç bile alamıyordu. O zaman tanıştı Ayla’yla — sokakta tesadüfen karşılaştığı, makyajı akmış ama gözlerinde tuhaf bir cesaret olan bir kadınla. Ayla, “Herkesin bir bedeli var, Elif. Kimi parayla, kimi utançla öder,” demişti. O cümle Elif’in beyninde yankılanıp durdu. Ve bir gece, çaresizlik gururunu susturdu.
O günden sonra Elif’in geceleri değişti. Her adımı bir yük, her bakış bir yargı oldu. İnsanların küçümseyen gözleri, dudaklarının kenarındaki alaycı ifadeler… Hepsini sessizce içine attı. Çünkü annesinin yüzündeki gülümseme, her şeye değerdi. Ama aynaya baktığında kendi yüzünü tanıyamıyordu artık.
Bir sabah, eve dönerken kondom sokakta elinde defteriyle oturan küçük bir kız gördü. Kız ağlıyordu. Yanına gidip “Ne oldu?” diye sordu. Kız, “Kalemim yok, ödevimi yapamıyorum,” dedi. Elif çantasını karıştırdı, birkaç lira buldu. “Al, kalem al kendine,” dedi. Kızın yüzü gülünce Elif’in gözleri doldu. “Teşekkür ederim abla,” dedi çocuk. O iki kelime, Elif’in içinde yıllardır hissetmediği bir sıcaklık bıraktı.
O gün, değişmeye karar verdi. Ümraniye escort Kadın Dayanışma Merkezi’ne gitti. Başta utanıyordu, konuşamadı. Ama oradaki kadınlar onu dinledi, yargılamadı. Dikiş kursuna başladı, temizlik işleri buldu. Kendi parasını kazanmak, Elif için yeniden doğmak gibiydi.
Bir yanıt yazın